Ενετικά κάστρα: Κατά την παραμονή σας στην Πρέβεζα αξίζει να επισκεφθείτε τα τρία Ενετικά κάστρα.
Του Παντοκράτορα, του
Αγίου Αντρέα και του
Αγίου Γεωργίου. Θα εντυπωσιαστείτε από την επιβλητική τους όψη και την αρχιτεκτονική τους, ενώ θα έχετε και την ευκαιρία να θαυμάσετε την υπέροχη πανοραμική θέα της πόλης.
Το Ρολόι: Μην παραλείψετε να φωτογραφηθείτε στο Ρολόι, που βρίσκεται στο κεντρικότερο σημείο της πόλης. Είναι ένα βενετσιάνικο μνημείο που αποτελεί σήμα κατατεθέν της πόλης..
Αρχαιολογικός χώρος Νικόπολης: Σ’ ένα καταπράσινο τοπίο σε έκταση 9.000 στρεμμάτων, 5χλμ βόρεια της Πρέβεζας, βρίσκεται η Αρχαία Νικόπολη. Στις 2 Σεπτεμβρίου του 31 π.Χ., έγινε η ναυμαχία του Ακτίου μεταξύ των στόλων του Οκταβίου και της Κλεοπάτρας, κατά την οποία επεκράτησε ο Οκτάβιος. Εκεί μπορείτε να δείτε το μουσείο της Νικοπόλεως, το Νυμφαίο του Ρωμαϊκού Υδραγωγείου, το θέατρο, το ωδείο. Στον χώρο της Νικόπολης βρίσκονται ακόμη 6 βυζαντινές εκκλησίες με σπάνια ψηφιδωτά δάπεδα. Η περιοχή αυτή έχει χαρακτηρισθεί με νόμο ως «αρχαιολογική ζώνη Α».
Το Ρωμαϊκό Ωδείο: Το «Ρωμαϊκό Ωδείο» της Νικόπολης (30-27 π.Χ.) βρίσκεται δυτικά της σειράς των παλαιοχριστιανικών τειχών επί της επαρχιακής οδού Πρέβεζας – Άρτας, στο κέντρο της ρωμαϊκής πόλης, σε απόσταση 200 μ. από το παλιό Αρχαιολογικό Μουσείο της «Νικόπολης». Δεν είναι ακριβώς γνωστό πότε χτίστηκε και πόσο κράτησε η κατασκευή του από τους Ρωμαίους. Η αρχιτεκτονική του προκαλεί το θαυμασμό. Έχει αναστηλωθεί το έτος 1965 από τον αρχαιολόγο Αναστάσιο Ορλάνδο. Μέχρι το έτος 1997 γίνονταν εκεί παραστάσεις μουσικές και θεατρικές, στα πλαίσια των «Νικοπόλειων», οπότε απαγορεύτηκαν για λόγους στατικής ασφαλείας.
Το Μνημείο του Αυγούστου: Στον λόφο του χωριού Σμυρτούλα Πρέβεζας, 1.500m. βόρεια της Αρχαίας Νικόπολης, ανακαλύφθηκε από τις αρχές του εικοστού αιώνα από τον Αλέξανδρο Φιλαδελφέα, το κρηπίδωμα του «Βωμού» ή «Μνημείου του Αυγούστου», γνωστό ήδη από τα αρχαία κείμενα. Το σημαντικότατο αυτό αρχαίο Μνημείο ανασκάπτεται και μελετάται συνεχώς από το έτος 1995 μέχρι σήμερα.
Το «Μνημείο Αυγούστου», ήταν ένα μεγαλοπρεπές κλιμακωτό «πιόσχημο» κτίριο μήκους 62m και πλάτους 45m., όπου, ο Οκταβιανός Αύγουστος είχε δώσει εντολή, μετά τη νικηφόρα Ναυμαχία του Ακτίου (2 Σεπτεμβρίου 31 π.Χ.), να τοποθετηθούν 36 πραγματικά ακρόπρωρα (χάλκινα έμβολα) διαφόρων μεγεθών από εχθρικές τριήρεις της βασίλισσας Κλεοπάτρας Ζ΄ και του Μάρκου Αντώνιου, σε ειδικές λαξευτές λίθινες “θήκες”. Τα μεταλλικά αυτά χάλκινα έμβολα έχουν συληθεί ή αφαιρέθηκαν μεταγενέστερα για να κοπούν νομίσματα ή να κατασκευασθούν άλλα μεταλλικά αντικείμενα, επί αυτοκράτορος Θεοδοσίου.
Λίμνη Ζηρού: Η Λίμνη Ζηρού βρίσκεται κοντά στην Φιλιππιάδα Πρέβεζας (περίπου 3km βόρεια) και αποτελεί σημείο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και ιδανικό χώρο αναψυχής και περιπατητικών διαδρομών δίπλα στο παραλίμνιο δάσος των Νερόφραξων. Η ονομασία της λίμνης προέρχεται από τη σλαβική λέξη Ozero (λίμνη), προφανώς κατάλοιπο μεσαιωνικής εποίκησης της περιοχής από σλαβικά φύλα. Καταλαμβάνει έκταση 600 στρ., το υψόμετρο μέσης στάθμης της είναι 46,90μ. και το μέγιστο βάθος της φτάνει τα 56μ.
Υδροβιότοπος Αμβρακικού κόλπου: Ο Αμβρακικός Κόλπος είναι ένας τόπος μοναδικός στην Ελλάδα. Η επιστήμη της γεωγραφίας τον χαρακτηρίζει κλειστό κόλπο καθώς επικοινωνεί με το Ιόνιο Πέλαγος μέσω ενός στενού δίαυλου πλάτους μόλις 500 μέτρων, που βρίσκεται ανάμεσα στο Ακτιο και στην Πρέβεζα. Προστατεύεται από τη διεθνή συνθήκη Ramsar και εκτείνεται ανάμεσα από τις εκβολές Λούρου και Αράχθου. Πρόκειται για ένα τεράστιο καταφύγιο υδρόβιων και αρπακτικών πουλιών. Αποτελεί μεταναστευτικό στέκι για 270 είδη πτηνών με συνολικό πληθυσμό 150.000, αλλά και άλλων ζώων.
Αρχαία Κασσώπη: Ο αρχαιολογικός χώρος της Κασσώπης απλώνεται σε ένα φυσικό οροπέδιο, στις πλαγιές του κατάφυτου όρους Ζαλόγγου. Καταλαµβάνει έκταση περίπου 350 στρεµµάτων και βρίσκεται σε απόσταση 27 χλµ από την Πρέβεζα.
Η Κασσώπη, πρωτεύουσα της Κασσωπαίας, κτίστηκε πριν τα μέσα του 4ου αι. π.Χ. (340 π.Χ), σε φυσικά οχυρή θέση, σε ένα οροπέδιο με υψόμετρο 550-650 μ., στις πλαγιές του Ζαλόγγου, με σκοπό να προστατεύσει από την εκμετάλλευση των Ηλείων αποίκων, την εύφορη πεδιάδα που απλωνόταν νοτιότερα. Η μεγάλη ακμή της πόλης σημειώνεται τον 3ο αι. π.Χ., όταν κτίζονται τα μεγάλα δημόσια κτήρια και ανοικοδομούνται πολλά σπίτια. Η πόλη είχε δικό της νομισματοκοπείο.
Η Κασσώπη διαθέτει αξιόλογα Μνημεία που δεσπόζουν στο οροπέδιο. Αυτά είναι τα Τείχη, η Βόρεια Στοά, η Δυτική Στοά, το Πρυτανείον, το Ωδείον, το Θέατρο, ο Βωμός της Αφροδίτης (Θεά της Ομορφιάς, του Έρωτα και της Γονιμότητας), ο Βωμός του Απόλλωνα, όπως και Ναό της Αφροδίτης, εκτός της ακροπόλεως στο Ζάλογγο.
Ζάλογγο: Το Ζάλογγο είναι ένα από τα ιστορικά όρη της Ελλάδας. Βρίσκεται βόρεια της Πρέβεζας, πάνω από το χωρίο Καμαρίνα, και ανήκει στην οροσειρά των Κασωπαίων της Ηπείρου. Το όνομά του συνδέθηκε με την προεπαναστατική περίοδο του 1821 και ειδικότερα με τον θρυλούμενο Χορό του Ζαλόγγου.
Μεγάλο μέρος του απλώνεται στις φανταστικές παραλίες του Ιονίου Πελάγους. Μια ιστορική περιοχή με υπέροχα χωριά και πλούσια ιστορία.
Στο χωριό Καμαρίνα, το φυσικό μπαλκόνι της περιοχής, όπου δεσπόζει επιβλητικό το μνημείο στον Ιερό βράχο, μνημείο που έγινε σύμβολο αγάπης προς τη Ελευθερία και μας θυμίζει τη θυσία των Σουλιωτισσών που προτίμησαν να πέσουν στον γκρεμό αγκαλιά με τα παιδιά τους παρά να παραδοθούν στα ασκέρια του Αλή Πασά όχι μόνο για την περηφάνια τους αλλά και για την αγάπη που έτρεφαν στη γη τους.
Νεκρομαντείο Αχέροντα: Το Νεκροµαντείο του Αχέροντα βρίσκεται 45 χλµ. Β∆ της Πρέβεζας. Το μνημείο είναι χτισμένο στην κορυφή ενός βραχώδους λόφου στην πεδιάδα του Αχέροντα, στην οποία διέρχονται µε μικρές διαφοροποιήσεις από τις αρχαίες κοίτες τους, οι ποταμοί Αχέρων, Κωκυτός και Πυριφλεγέθων σχηματίζοντας στους πρόποδες του λόφου του Νεκροµαντείου την πρόσφατα αποξηραµένη Αχερουσία λίµνη. Στους αρχαίους χρόνους το ιερό ανήκε στους Θεσπρωτούς, ένα από τα πρώτα ελληνικά φύλα που εγκαταστάθηκαν στην Ήπειρο γύρω στο 2.000 π.Χ.
Σήµερα το Νεκροµαντείο του Αχέροντα, αποτελεί ιδιαίτερα προσφιλή προορισµό για το κοινό, καθώς έχει συνδεθεί άρρηκτα µε τους µύθους και την οµηρική παράδοση, σύµφωνα µε τους οποίους αποτελεί την πύλη για τον κάτω κόσµο και το µαντείο που µπορούσαν να επικοινωνήσουν οι πιστοί µε τα αγαπηµένα τους πρόσωπα που έχουν φύγει από τη ζωή. Η ύπαρξη του ιερού κατά τους αρχαϊκούς και κλασικούς χρόνους είναι βεβαιωµένη τόσο από τη φιλολογική παράδοση, όσο και από ανασκαφικά ευρήµατα στο χώρο.
